Ακόμα να εκδοθεί , η κανονιστική πράξη (Προεδρικό Διάταγμα) για τη λειτουργία των Αυτοτελών Τμημάτων Πολιτικής Προστασίας των δήμων, με βάση τον υπάρχοντα νόμο 4662/20 .
Το Π. Δ είναι αναγκαίο , διότι θα καθορίσει το προσωπικό, τις αρμοδιότητες και τα μέσα που απαιτούνται προκειμένου να επιτυγχάνεται η όσο το δυνατόν καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία της πολιτικής προστασίας σε τοπικό επίπεδο.
” Χρειαζόμαστε αυτά τα εργαλεία και τις αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα καθιστούν εφικτή τη δημιουργία μόνιμης επανδρωμένης δομής σε κάθε Δήμο της χώρας, με κατάλληλο προσωπικό που θα μπορεί να επιλέγει ο κάθε Δήμος όχι σε επίπεδο 4μηνων που ισχύει σήμερα, αλλά σε ετήσιο επίπεδο”, τονίζουν οι δήμαρχοι .
Όπως υπογράμμισαν οι 10 δήμαρχοι μέλη του ΣΠΑΥ , σε πρόσφατη συνέντευξη τους , ” για την υλοποίηση των έκτακτων μέτρων πρόληψης με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα είναι αναγκαίο να υπάρξει αυτοτελής κωδικός πολιτικής προστασίας των δήμων, με ενίσχυση των οικονομικών πόρων. Ειδικότερα, λόγω επαπειλούμενων κινδύνων προτείνουμε ο συγκεκριμένος κωδικός να λειτουργεί με εξειδίκευση πιστώσεων όπως ακριβώς κινηθήκαμε και κατά τη διάρκεια διαχείρισης της πανδημίας. Θα πρέπει επίσης ο συγκεκριμένος κωδικός να είναι άμεσα εκτελεστέος και να μην υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς των συγκεκριμένων πόρων σε άλλους κωδικούς”.
Επίσης τονίζουν απαιτείται ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων σε επίπεδο πρόληψης.” Είναι γεγονός ότι το υπάρχον σύστημα πρόληψης είναι δυσκίνητο, γραφειοκρατικό και εν τέλει αναποτελεσματικό. Αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις η κάθε υπηρεσία δρα αυτόνομα και δεν υπάρχει κοινή αξιολόγηση των έργων που πρέπει να υλοποιηθούν. Ο καθένας κάνει τις δικές του εισηγήσεις” , σημείωσαν.
Ακόμη κατήγγειλαν την παντελή απουσία ” ενιαίας ιεράρχηση με βάση τον βαθμό επικινδυνότητας και πολλές φορές χανόμαστε στην αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων. Η αυτοδιοίκηση προσπαθεί πολλές φορές να καλύψει κενά συντάσσοντας μελέτες για έργα πρόληψης εφόσον βεβαίως μπορεί να το υποστηρίξει.
Για τον λόγο αυτό , ο ΣΠΑΥ προτείνει ” τη θεσμοθέτηση ενός ολιγομελούς και ευέλικτου οργάνου σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού που θα αποτελείται από έναν εκπρόσωπο των συναρμόδιων φορέων, θα εκτελεί κοινή αυτοψία, θα προτείνει, θα εγκρίνει και θα παρακολουθεί το έργο κατά την υλοποίησή του. Με τον τρόπο αυτό κερδίζουμε κοινή αντιμετώπιση, συντονισμό, οικονομία κλίμακος και ταχύτητα που είναι και το ζητούμενο. Είναι σημαντικό να ενισχυθεί η δασική υπηρεσία και να τεθεί σε λειτουργία το δασαρχείο Υμηττού που αποτελεί πάγιο αίτημα της τοπικής αυτοδιοίκησης επί σειρά ετών”.
