Ερώτηση προς τους υπουργούς Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας και Παιδείας & Θρησκευμάτων κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.
Ο Πειραιάς, υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση , με πάνω από 500.000 κατοίκους, με το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και με μία εκτεταμένη παραγωγική βάση, στερείται κυριολεκτικά σε δραματικό βαθμό δημοσίων δομών για τα ΑμεΑ σε όλους τους τομείς.
Όσον αφορά τις υπηρεσίες για τα παιδιά, κυριαρχεί η έλλειψη των απαραίτητων δημόσιων υπηρεσιών. Το Μιχαλήνειο, ένα από τα πιο παλιά κέντρα πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης στη χώρα μας, έχει τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες. Ταυτόχρονα αποτελεί πρόβλημα η έλλειψη προσβασιμότητας, γιατί στεγάζεται σε ένα παλιό νεοκλασικό, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται γονείς, παιδιά και εργαζόμενοι. Είναι γνωστό ότι η έλλειψη τέτοιων δομών ουσιαστικά έχει επίπτωση στην αύξηση των αναπήρων και ιδιαίτερα των βαριά αναπήρων στη χώρα μας, αφού όταν ένα παιδί γεννηθεί με αναπηρία-νευροαναπτυξιακή διαταραχή, η οποία θα εντοπιστεί έγκαιρα στη βρεφική ηλικία ή τα πρώτα 2-3 χρόνια της ζωής του και θα γίνει έγκαιρη εξειδικευμένη επιστημονική παρέμβαση, μπορεί το πρόβλημα του να περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό” τονίζεται στην ερώτηση που υπογράφουν οι βουλευτές του ΚΚΕ.
Σύμφωνα με την ερώτηση ” τα δύο ΚΕΔΑΣΥ έχουν τεράστια έλλειψη χώρων και προσωπικού και οι αναμονές είναι πολύμηνες. Τα ειδικά σχολεία είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με τις ανάγκες, έχουν τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, λειτουργούν κύρια με αναπληρωτές, ενώ ορισμένα από αυτά είναι σε ακατάλληλους χώρους όπως του Ρέντη, του Περάματος, του ΕΝΕΕΓΥΛ Δραπετσώνας.
Το 1ο ειδικό νηπιαγωγείο και το 2ο ΕΕΕΕΚ Πειραιά ασφυκτιά λόγω έλλειψης χώρων. Λείπουν σχολεία για κινητικά ανάπηρους, τυφλούς, κωφούς, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις για να βρουν σχολείο, όπως οι κωφοί στην Αργυρούπολη, οι κινητικά ανάπηροι στην Ηλιούπολη κλπ. Την ίδια στιγμή, λόγω ανεπαρκών προσλήψεων εκπαιδευτικών, τμήματα ένταξης παραμένουν στα χαρτιά ενώ υπάρχουν τεράστια κενά στην παράλληλη στήριξη. Σοβαρές είναι οι επιπτώσεις και από τις ελλείψεις κοινωνικών επιστημόνων στα σχολεία του Πειραιά και στις υπηρεσίες των δήμων, όπως ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, κοινωνιολόγων, που είναι αναγκαίοι για τη στήριξη της οικογένειας και των ίδιων των παιδιών.
Όσον αφορά τις υπηρεσίες αποκατάστασης για τους ενήλικες στον Πειραιά, δεν υπάρχει ούτε ένα δημόσιο κέντρο αποκατάστασης, παρά τον πληθυσμό, την ύπαρξη κλάδων με πολλά εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, όπως πχ λιμενεργάτες, ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, ναυτεργάτες, οικοδόμοι, εργαζόμενοι ΟΤΑ και τα τροχαία που «θερίζουν»» και τις “πρωτιές” στα αγγειακά-εγκεφαλικά επεισόδια. Συνεπώς, ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δεν κάνουν αποκατάσταση ή την κάνουν καθυστερημένα και ελλειμματική, με τραγικές επιπτώσεις στην πορεία της υγείας τους αλλά και πολλές φορές της ίδιας της ζωής τους. Βέβαια, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι οικογένειες εξαναγκάζονται να πληρώσουν αδρά για να κάνει ο άνθρωπός τους αποκατάσταση σε ένα ιδιωτικό κέντρο στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Άλλωστε, λόγω της συνειδητής στήριξης από όλες τις κυβερνήσεις του ιδιωτικού τομέα στις υπηρεσίες για τα ΑμεΑ και τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα αποκατάστασης στα χρόνια της κρίσης και της πανδημίας, οικογένειες κυριολεκτικά αφαιμάσσονται, αφού κατά κανόνα τις θεραπείες τους τις κάνουν σε ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής. Επίσης, παντελής είναι η έλλειψη για τη φιλοξενία και την περίθαλψη πολύ βαριά αναπήρων, που αδυνατούν οι οικογένειές τους μόνιμα ή προσωρινά να τους στηρίζουν.
Ταυτόχρονα οι ανάπηροι, οι χρόνιοι πάσχοντες από τα φτωχά λαϊκά στρώματα του Πειραιά, όπως και σε όλη την Ελλάδα, εκτίθενται σε τεράστιους κινδύνους από τις επιπτώσεις της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας, των περικοπών στις θεραπείες, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, όπως έγινε με τον τελευταίο νόμο, και τις μειώσεις ποσοστών αναπηρίας στα ΚΕΠΑ, αλλά και από τις ελλείψεις φαρμάκων.
Επιπλέον, η ταλαιπωρία των αναπήρων στην πόλη του Πειραιά στον ομώνυμο δήμο και τους γύρω δήμους είναι τεράστια, λόγω του απροσπέλαστου των υποδομών, ιδιαίτερα για τους κινητικά ανάπηρους”.
Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους συναρμόδιους υπουργούς τι μέτρα προτίθενται να πάρουν για την προστασία των αναπήρων και τη στήριξή τους με δημόσιες δομές και μέτρα στον Πειραιά και γενικότερα. Πιο συγκεκριμένα τι μέτρα θα πάρουν για:
– Να ενισχυθεί τώρα με μόνιμο προσωπικό το Μιχαλήνειο και να ανοίξουν κι άλλες δημόσιες δομές με μόνιμο προσωπικό και δωρεάν υπηρεσίες στον τομέα της πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης, για να καλυφθούν οι ζωτικές ανάγκες σε αυτόν τον τομέα στον Πειραιά.
– Να βρεθούν άμεσα χώροι και να διαμορφωθούν κατάλληλα, για να μπορέσουν να στεγάσουν τα ειδικά σχολεία του Ρέντη και του Περάματος που λειτουργούν σήμερα σε ακατάλληλους χώρους. Ανάλογες λύσεις πρέπει να βρεθούν για το 1ο ειδικό νηπιαγωγείο, για το ΕΝΕΕΓΥΛ Δραπετσώνας και το 2ο ΕΕΕΕΚ Πειραιά. Να προχωρήσει άμεσα η ίδρυση, η εύρεση χώρων και η ανέγερση νέων σύγχρονων δημόσιων ειδικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες. Στα πλαίσια των δημόσιων ειδικών και γενικών σχολείων τα παιδιά θα πρέπει να κάνουν όλες τις αναγκαίες θεραπείες τους (λογοθεραπείες, εργοθεραπείες κλπ) για να μην ταλαιπωρούνται και να μη γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης τα ίδια και οι οικογένειές τους στα διάφορα απογευματινά ιδιωτικά κέντρα.
– Να στελεχωθούν άμεσα όλα τα δημόσια ειδικά και γενικά σχολεία και οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων με ψυχολόγους, κοινωνιολόγους για την ολόπλευρη στήριξη των παιδιών και των οικογενειών.
– Να προχωρήσει άμεσα η ανεύρεση χώρου και η ίδρυση και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων σύγχρονου, δημόσιου κέντρου αποκατάστασης με δωρεάν και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες για τις ανάγκες των κατοίκων του Πειραιά.
– Να διαμορφωθεί ολοκληρωμένο σχέδιο και να δοθούν όλες οι απαραίτητες πιστώσεις για να γίνουν προσβάσιμες, προσπελάσιμες όλες οι υποδομές της πόλης για τα ΑμεΑ (δρόμοι, πεζοδρόμια, πλατείες, αθλητικά κέντρα, συγκοινωνιακά μέσα και δημόσια κτίρια).
– Για τη δημιουργία δημόσιων δομών ανοιχτής ή κλειστής, μόνιμης ή προσωρινής φιλοξενίας και περίθαλψης βαριά αναπήρων. Για να σταματήσει η αγωνία των γονιών για το τι θα γίνουν τα παιδιά τους όταν οι ίδιοι δε θα μπορούν να τα στηρίζουν.
Οι Βουλευτές που υπογράφουν την ερώτηση είναι οι :Μανωλάκου Διαμάντω,Γκιόκας Γιάννης,Κανέλλη Λιάνα,Κατσώτης Χρήστος, Παφίλης Θανάσης.
