Καταγγέλλει τον περιφερειάρχη Αττικής , Νίκο Χαρδαλιά , η «Οικολογική Συμμαχία» γιατί ” αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της την 1η Ιανουαρίου 2024, «έντυσε» τα πάντα – οπουδήποτε, το οτιδήποτε και όπου ήταν δυνατό – με ένα «λογότυπο» της Περιφέρειας Αττικής, αποκλειστικά δικής της έμπνευσης, το οποίο δεν έχει εγκριθεί ούτε από το Περιφερειακό Συμβούλιο ούτε από το αρμόδιο Συμβούλιο Τοπωνυμιών, όπως προβλέπει ο νόμος, χειροπιαστό δείγμα της συνειδητής απαξίωσης του Περιφερειακού Συμβουλίου, των θεσμών και του νόμου.”
Η «Οικολογική Συμμαχία» επισημαίνει ότι δεν έπραξε όσα ορίζει ο νόμος και συγκεκριμένα : “Σύμφωνα με τον ν. 3852/2010 – «Πρόγραμμα «Καλλικράτης» – άρθρο 5, «Οι περιφέρειες μπορούν να κάνουν χρήση ιδιαίτερου δηλωτικού σήματος. Το σήμα καθορίζεται με απόφαση του οικείου συμβουλίου ύστερα από σύμφωνη γνώμη του συμβουλίου τοπωνυμιών, αφού συνεκτιμηθούν στοιχεία, που σχετίζονται με την ιστορία, τη μυθολογία και τα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής τους.»
Επίσης ότι ” με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, τον Οκτώβριο 2015 συγκροτήθηκε ένα συμβουλευτικό όργανο με αρμοδιότητα την έγκριση της χρήσης «δηλωτικών σημάτων» – εμβλημάτων – από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Α’ και Β’ βαθμού. Οι ΟΤΑ δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το οποιοδήποτε έμβλημα δίχως την έγκριση του Συμβουλίου Τοπωνυμιών – όπως ονομάστηκε – και ιδιαίτερα εάν αυτό δεν αντικατοπτρίζει την ιστορία, τη μυθολογία και τα τοπικά χαρακτηριστικά της περιοχής αναφοράς τους”.
Σύμφωνα με την «Οικολογική Συμμαχία» όταν ρωτήθηκε ο κ. Χαρδαλιάς στην ειδική συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου, ” δήλωσε ότι θα προβεί προσεχώς στην έγκριση του «λογότυπου» από το Περιφερειακό Συμβούλιο και το Συμβούλιο Τοπωνυμιών, με λίγα λόγια αρκετούς μήνες μετά την αυθαίρετη υιοθέτηση της χρήσης του (sic !!!). Και αυτό, όταν Δημοτικές αρχές και Δημοτικά συμβούλια σε όλη τη χώρα αναλίσκονται σε συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων για να αποφασίσουν το «δηλωτικό σήμα» του Δήμου τους, ή να προσπαθήσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Συμβουλίου Τοπωνυμιών όταν τους το γυρίσει πίσω”.
Κατά την «Οικολογική Συμμαχία», στην “εποχή της βαθιάς από-πολιτιστικοποίησης της χώρας και της κατάλυσης θεσμικών και άλλων αξιών, η «λαθροχειρία» της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής δεν αποτελεί παράδοξο αλλά συνήθη πρακτική στο πλαίσιο των πρακτικών του πολιτικού συστήματος. Και ενώ Δήμοι, Επαρχίες και Περιφέρειες σε άλλες Πολιτείες της κοινής μας Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθούν χρονοβόρες διαδικασίες δημόσιου διαλόγου, ειδικών επιτροπών και καλλιτεχνικών διαγωνισμών για να ορίσουν και να επισημοποιήσουν οικόσημα, εμβλήματα και σημαίες, ταυτοτικής απεικόνισης του ιστορικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα του χώρου τους, στα καθ’ ημάς αρκεί μια παρέα φίλων της Διοίκησης για να ορίσει ένα οποιοδήποτε «λογότυπο» ως «δηλωτικό » της ταυτότητας της Περιφέρειας Αττικής και να τον ταυτίσει- με το έτσι θέλω, δίχως ερωτήσεις και δίχως απαντήσεις – με την μεγαλύτερη Περιφέρεια και το δεύτερο βουλευόμενο όργανο της χώρας.
Λέγεται ότι η πολιτική έχει υψηλά διαπαιδαγωγικό ρόλο μόνο όταν θεμελιώνεται στην ηθική της υπευθυνότητας. Λέγεται επίσης ότι η παραδοχή της δημοκρατίας ως απλού προσδιορισμού μιας υποτιθέμενης παντοδύναμης πλειοψηφίας και της πεποίθησης ότι όποιος κατέχει την απόλυτη πλειοψηφία έχει την πλήρη νομιμότητα να αποφασίζει ότι θέλει, αποτελεί αντιπροσωπευτική έκφραση ακραίας ανωριμότητας που ανοίγει τον δρόμο στην κατά Πολύβιο εκφυλισμένη διακυβέρνηση της μάζας. Μήπως η περιπέτεια του «λογότυπου» αποτελεί και ένα από τα συμπτώματα και χαρακτηριστικό σημάδι ;”.