Σε κάθε δημοκρατικό σώμα, η συζήτηση και η ψήφιση του προϋπολογισμού είναι η κορυφαία διαδικασία κάθε χρόνο. Εκεί κρίνεται και η διοίκηση και η αντιπολίτευση, γι’ αυτό και η υπερψήφισή του έχει τον χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης. “Στον Δήμο Θεσσαλονίκης είναι απλώς μια ευκαιρία να πούμε τα κάλαντα και να ανταλλάξουμε ευχές” καταγγέλλει ” η Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής”.
Σύμφωνα με τη δημοτική παράταξη , ” η διοίκηση, εξαιτίας είτε της ανικανότητας, είτε της συστηματικής απαξίωσης των στοιχειωδών της καθηκόντων, έχει υποβαθμίσει ακραία αυτή τη διαδικασία. Βρισκόμαστε στην προτελευταία εργάσιμη ημέρα του χρόνου, σε μια διαδικασία που ξεκίνησε εντός του τυπικού ωραρίου εργασίας και άρα απέκλειε ανθρώπους όπως η υποφαινόμενη, όντας μισθωτή με ωράριο 9-5, με ελάχιστη πραγματική συμμετοχή από τους δημοτικούς συμβούλους και μηδενικό ενδιαφέρον από την κοινωνία.
Η ίδια η διαδικασία με τη σειρά της δεν είναι μόνο εξόφθαλμα εκτός κάθε προγραμματισμού, αλλά και ουσιωδώς αντιδημοκρατική και νομικά παράτυπη. Πέρα από την απόφαση του ΣτΕ, σημειώνουμε ότι, όπως και για τα δημοτικά τέλη, η εισήγηση έχει έρθει κατόπιν έκτακτης συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής την τελευταία στιγμή και η έγκριση του Ολοκληρωμένου Πλαισίου Δράσης κατόπιν έκτακτης συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής. Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό.”
Όπως αναφέρει σε μακροσκελέστατη ανακοίνωση της , “Η Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής στον Δήμο Θεσσαλονίκης”, ” δεν υπάρχει, όχι μόνο καμία δημόσια διαβούλευση, αυτό θα ήταν μυθιστόρημα φαντασίας για το επίπεδο της σημερινής διοίκησης, αλλά ούτε καν ενημέρωση της κοινωνίας της πόλης για το περιεχόμενο και τους στόχους αυτού του προϋπολογισμού. Τα πρακτικά της υποτιθέμενης Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια τυπική διαδικασία, χωρίς καμία ουσία και κανένα αποτέλεσμα. Και αναρωτιόμαστε σε αυτό το σημείο: Οι προτάσεις των κοινοτήτων πού είναι; Βάσει νόμου οι τοπικές κοινότητες πρέπει να συνεδριάσουν και να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις για να ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό. Έγινε αυτή η διαδικασία; Έχουμε ήδη καταθέσει αυτή την ερώτηση και αναμένουμε απάντηση.
Και τελευταίο, αλλά χαρακτηριστικό, είναι ότι και φέτος, όπως και το τεχνικό πρόγραμμα και τα ανταποδοτικά τέλη, ο προϋπολογισμός, η κορυφαία πολιτική πρόταση της διοίκησης, θα ψηφιστεί από μια μειοψηφία δημοτικών συμβούλων –μια μειοψηφία που δεν είναι καν στην αίθουσα, δεν γνωρίζει τι ψηφίζει και δεν θα τοποθετηθεί σε τίποτα όσο αφορά την ουσία”.
Κατά την “Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής στον Δήμο Θεσσαλονίκης”, ” αυτός ο εκφυλισμός μιας κορυφαίας δημοκρατικής διαδικασίας είναι ενδεικτικός της αποσύνθεσης στην οποία βρίσκεται η διοίκηση, μια διοίκηση σε αποδρομή, η οποία ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με εσωτερικές κόντρες, με την εξασφάλιση του χρίσματος από το κυβερνών κόμμα, ή με το να κλείσει μερικούς γνωστούς επιχειρηματίες για το ψηφοδέλτιο. Και η αποσύνθεση στην οποία βρίσκεται η διοίκηση είναι κι αυτή με τη σειρά της καθρέφτης της παρακμής στην οποία βρίσκεται δυστυχώς η πόλη μας. Παρακμή και απόγνωση που τη βιώνουμε, τη νιώθουμε κάθε μέρα μέσα στο τσιμέντο, τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα παστωμένα λεωφορεία, όλα αυτά τα προβλήματα για τα οποία ο προϋπολογισμός θα ήταν το πρώτο και βασικό εργαλείο για να δοθεί μια λύση, ή έστω να διαφανεί μια κατεύθυνση λύσης, ή έστω να γίνει μια καλύτερη διαχείριση.
Όμως, και εξαιτίας αυτής της αποτυχημένης και ουσιαστικά αντιδημοκρατικής και παράνομης διαδικασίας, που εκτός των άλλων αποκλείει την κοινωνία και τα προβλήματά της, και εξαιτίας της πολιτικής αντίληψης και των κοινωνικών, ταξικών προτεραιοτήτων της διοίκησης, αυτός ο προϋπολογισμός δεν προσφέρει καμία διέξοδο σε αυτά τα προβλήματα, αλλά εξασφαλίζει αντίθετα τη διαιώνισή τους”.
Στην ανακοίνωση -καταγγελία της , “Η Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής στον Δήμο Θεσσαλονίκης” αναφέρεται και συγκεκριμένα επί του προυπολογισμού , αναφέροντας τα εξής :
Για το περιεχόμενο
” Βασικό σκέλος των εσόδων είναι τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού. Υπενθυμίζουμε ότι:
α)Οι συντελεστές είναι άδικοι, αφού πέφτει δυσανάλογα μεγάλο βάρος στα σπίτια από ό,τι στις επιχειρήσεις. Ενδεικτικά πέρσι η αναλογία των εσόδων ήταν 22 εκ. τα σπίτια και 18,5 εκ. οι επιχειρήσεις. Ένα κατάστημα με καφέ ή φαγητό του δρόμου, πληρώνει τα ίδια τέλη με ένα μικρό διαμέρισμα, τη στιγμή που παράγει πολλαπλάσια απορρίμματα. Έχουμε ως πάγιο αίτημα τον σταδιακό εξορθολογισμό αυτής της αδικίας, με αναλογική μείωση των συντελεστών για τις κατοικίες και αύξηση των συντελεστών για τις επιχειρήσεις.
β) Παρότι το νομικό πλαίσιο (Ν. 4368/16, άρθρο 13), το οποίο επιτρέπει την έκπτωση ως 50% σε ειδικές κατηγορίες (άποροι, πολύτεκνοι), περιλαμβάνει σε αυτές και τους μακροχρόνια ανέργους, ο Δήμος Θεσσαλονίκης συνεχίζει διαχρονικά να τους αποκλείει από αυτό το δικαίωμα, όπως έκανε και φέτος με τον κ. Δημητριάδη να μας απαντάει με περισσή αλαζονεία στην ερώτηση μας γιατί δεν περιλαμβάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι ως ειδική κατηγορία, «Γιατί έτσι. Γιατί βάλαμε όλους τους υπόλοιπους». Αυτή την εμπεριστατωμένη απάντηση λάβαμε στην προηγούμενη συνεδρίαση.
Έσοδα από κεντρική κυβέρνηση (ΚΑΠ): μετά από 10 χρόνια διαρκών περικοπών, τα φετινά έσοδα είναι αναντίστοιχα με την τεράστια αύξηση των εξόδων για ενέργεια, υλικά, αναλώσιμα κοκ. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως (α) στην ιδιωτικοποίηση και τα υπερκέρδη, οπότε αποτελεί ξανά άλλη μια επιχείρηση μεταφοράς δημόσιου χρήματος στο κεφάλαιο και (β) στη φορολόγηση των υπερτιμημένων αγαθών, οπότε και αποτελεί μια έμμεση μείωση της κρατικής επιδότησης. Η διοίκηση όμως, εγκλωβισμένη στην εξάρτηση από το κυβερνητικό κόμμα και στο παζάρι για το χρίσμα, αδυνατεί όχι μόνο να διεκδικήσει με αποτελεσματικό τρόπο, αλλά ακόμα και να κριτικάρει αυτή τη συνεχή κλοπή πόρων από τους δήμους.
Βασικό σκέλος των εξόδων είναι το Τεχνικό Πρόγραμμα (ΤΠ). Το ΤΠ του 2023 (ο προγραμματισμός και ο οικονομικός σχεδιασμός των τεχνικών έργων στον Δήμο με άλλα λόγια) προσπαθεί να κρύψει πίσω από τεχνητά φουσκωμένα νούμερα (από τα συνολικά 37,4 εκατομμύρια ευρώ του 2022, πηγαίνουμε στα 47,7 εκ. για το 2023) το ελλειμματικό και προβληματικό όραμα που διαθέτει για την πόλη). Αν μάλιστα δούμε αναδρομικά και τα προηγούμενα ΤΠ θα παρατηρήσουμε ότι το μοτίβο της μεταφοράς από χρονιά σε χρονιά κάποιων έργων και της αντίστοιχης χρηματοδότησής τους είναι σταθερό (και δεν περιορίζεται καν στη διοίκηση Ζέρβα). Η επαναλαμβανόμενη όμως εξαγγελία μέσω του ΤΠ κάποιων έργων δεν αποτελεί λόγο για θριαμβολογίες -το αντίθετο: είναι δείγμα αποτυχίας και η διοίκηση θα πρέπει να εξηγήσει γιατί αυτά τα έργα δεν προχώρησαν. Μάλιστα, στο ΤΠ του 2023 εξαφανίζεται οτιδήποτε αφορούσε την Πλατεία Ελευθερίας ή το Μουσείο Ολοκαυτώματος, ενώ τα θέματα των δημόσιων χώρων, του αστικού πρασίνου, της βιώσιμης αστικής κινητικότητας, της προώθησης των εναλλακτικών στο Ι.Χ. μέσων μεταφοράς (ΜΜΜ, ποδήλατο), της διαχείρισης των απορριμμάτων κλπ. είναι σχεδόν εκτός κάδρου με ελάχιστο ποσοστό προϋπολογισμού να προβλέπεται για τα αναφερθέντα.
Επιπλέον, παρατηρούμε μη ρεαλιστική εκτίμηση για μείωση λειτουργικών εξόδων κοντά στο 10%, τη στιγμή που όλα τα κόστη έχουν απογειωθεί εξαιτίας της πολιτικής ακρίβειας της κυβέρνησης (ενδεικτικά τα έξοδα καθαριότητας στο πρώτο δεκάμηνο του 2022 διαμορφώνονται στα 44 εκ. και η πρόβλεψη για το 2023 στα 40 εκ!).
Κανένα όραμα, καμία δημόσια επένδυση. Ενδεικτικά, οι επενδύσεις στον πολιτισμό πέφτουν στο 1/10, μόλις στις 64.000, στην καθαριότητα μειώνονται κατά 40%, λες κι η κατάσταση είναι τέλεια, στο πράσινο και την κοινωνική πολιτική μειώνονται στη μέση.
Τέλος, στην κορύφωση της οικονομικής και κλιματικής κρίσης, καμία σοβαρή πρόβλεψη για τις πραγματικές ανάγκες της πόλης:
– Για κοινωνική κατοικία
– Για ενεργειακή μετάβαση και παραγωγή καθαρής ενέργειας
Δεν έχουμε απογοητευτεί απλώς από το σχέδιο προϋπολογισμού. Έχουμε πειστεί και με το παραπάνω ότι οι πολίτες αυτής της πόλης είναι παγιδευμένοι σε καθεστώς πάγιας και αδιαμφισβήτητης ανικανότητας και πώς πλέον είναι πέρα από καταφανές ότι ακολουθείται πολιτική μεθόδευση υποτίμησης της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης”.
