Απερίγραπτη είναι η κατάσταση η οποία έχει δημιουργηθεί στο Κέντρο Υγείας Αίγινας , εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης προσωπικού.
Η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα λόγω της μη ολοκλήρωσης του τεχνικού έργου ενεργειακής αναβάθμισής του, όπως αναφέρει η ΕΛΜΕ Πειραιά, που συμμετείχε στην ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε για το θέμα αυτό.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΠΕ ν. Αργοσαρωνικού και σ΄αυτήν πήραν μέρος αρκετοί Σύλλογοι, Σωματεία και εργαζόμενοι στο Κέντρο Υγείας.
Σύμφωνα με την ΕΛΜΕ Πειραιά , «στη σύσκεψη τονίστηκε πως η κατάσταση στη δημόσια υγεία αυτή τη στιγμή σε πανελλαδικό επίπεδο βαίνει προς το χειρότερο, με την εδώ και χρόνια μείωση της χρηματοδότησης, με τη σαφή στροφή προς την ιδιωτικοποίηση σημαντικών τομέων, με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και την πλήρη απουσία προοπτικής μονιμοποίησης και όλα αυτά σε ένα υπόβαθρο διαρκώς μειούμενων μισθών.
Όσον αφορά το Κ.Υ. Αίγινας οι εργαζόμενοί του αποτύπωσαν πολύ γλαφυρά τα σοβαρότατα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει:
-Το Κέντρο Υγείας λειτουργεί με ακάλυπτες τις δύο από τις τρεις βάρδιες οδηγών/πληρώματος ασθενοφόρων την ημέρα.
_ Μα νοσηλεύτρια στην απογευματινή και βραδινή βάρδια, ένας ειδικευμένος γιατρός στην εφημερία τις περισσότερες μέρες, ενώ υπάρχει αδυναμία κάλυψης διακομιδής ασθενών με ειδικευμένο προσωπικό.
-Με το έργο ενεργειακής αναβάθμισης έχει ανασταλεί η λειτουργία του χειρουργικού, του ακτινολογικού , του μικροβιολογικού, έχουν καταργηθεί θάλαμοι βραχείας νοσηλείας, ενώ το τμήμα επειγόντων περιστατικών έχει περιοριστεί σε μια αίθουσα που δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την ορθή-επιστημονική κάλυψη των περιστατικών»
Επισημαίνεται δε ότι «η τελευταία πρόσληψη Γενικού Γιατρού έγινε το 2017 και όλα αυτά σε ένα νησί που το καλοκαίρι τριπλασιάζεται ο πληθυσμός του».
Η ΕΛΜΕ Πειραιά θεωρεί ότι « η κατάσταση του Κέντρου Υγείας πρέπει να σημάνει συναγερμό στο νησί για την προάσπιση του δικαιώματος στη δημόσια υγεία. Δεν είναι απλά το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης που δημιουργεί το πρόβλημα αλλά η ίδια η πολιτική που οδηγεί στην υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των δημόσιων δομών υγείας και στην συρρίκνωσή τους».
