Την πρωτοφανή επίθεση που συντελείται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το Μεσοπρόθεσμο κατήγγειλε με δριμύτητα ο Πρόεδρος της ΕΝ.Π.Ε. και Περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός, στο σημερινό Έκτακτο Συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας.
Στην παρέμβασή του, την οποία πραγματοποίησε εκ μέρους του – λόγω προγραμματισμένης επίσκεψής του στην Κύπρο, παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, – η Αναπληρώτριά του και Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα, κ. Άννα Παπαδημητρίου – Τσάτσου, τόνισε ότι το 2012 ήταν ίσως η χειρότερη χρονιά για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού μια πρωτοφανής επίθεση ξεκίνησε με το πρώτο Μνημόνιο κορυφώθηκε με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.
Επίσης, επισήμανε ότι δεν υπάρχει ούτε ένα νομοσχέδιο, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ή Υπουργική Απόφαση που να έχει εκδοθεί το τελευταίο διάστημα και να μην εμπεριέχει διατάξεις για περικοπές στα έσοδα της Αυτοδιοίκησης ή ανατροπές σε θεσμικά της θέματα και όλα αυτά χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος ή προσπάθεια εξεύρεσης άλλων λιγότερο επώδυνων λύσεων. Και μάλιστα με δεδομένο ότι κανένας άλλος φορέας του Δημοσίου δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει σε περικοπές 60% στα λειτουργικά του έξοδα. Η Αυτοδιοίκηση έχει τη μικρότερη συμμετοχή στο δημόσιο χρέος και τη μεγαλύτερη συνεισφορά στον περιορισμό του ελλείμματος της χώρας.
Σχετικά με την Αυτοτέλεια των ΟΤΑ, ο κ. Σγουρός, τόνισε ότι αυτή κατοχυρώνεται ρητά στο Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά πλέον τίθεται εν αμφιβόλω, ενώ παράλληλα η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 60% για τα λειτουργικά έξοδα της Αυτοδιοίκησης και κατά 90% για τις επενδύσεις . Αντίστοιχη μείωση δεν επιβλήθηκε στους φορείς της Κεντρικής Διοίκησης.
Ανέφερε συγκεκριμένα ο κ. Σγουρός:
«Το 2012 που σε λίγο τελειώνει, ήταν ίσως η χειρότερη χρονιά για την Τοπική
Αυτοδιοίκηση. Μια πρωτοφανής επίθεση που ξεκίνησε με το πρώτο
Μνημόνιο, βρίσκεται στην κορύφωσή της με το Μεσοπρόθεσμο που πριν από
λίγες μέρες ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Δεν υπάρχει νομοσχέδιο, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ή Υπουργική
Απόφαση το τελευταίο διάστημα, που να μην έχει διατάξεις για περικοπές στα
έσοδα της Αυτοδιοίκησης ή ανατροπές σε θεσμικά μας θέματα. Τί να
πρωτοαναφέρω; Τις περικοπές στους ΚΑΠ; Τη διαθεσιμότητα των
υπαλλήλων ΙΔΑΧ; Την έγκριση των δαπανών μας πάνω από 50.000 Ευρώ
από το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης; Την κατάργηση των
συμβούλων και των δημοσιογράφων; Την ίδρυση του Παρατηρητηρίου των
ΟΤΑ; Τα ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά θέματα των αιρετών; Τις
αποζημιώσεις των δημοτικών συμβούλων για τις συνεδριάσεις στα δημοτικά
συμβούλια;
Ο κατάλογος είναι μακρύς και επίπονος. Περνάνε καθημερινά ρυθμίσεις για
την Τοπική Αυτοδιοίκηση και εμείς τις μαθαίνουμε από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Ούτε διάλογος, ούτε διαβούλευση, ούτε προσπάθεια να εξευρεθούν άλλες
λύσεις λιγότερο επώδυνες. Και όλα αυτά με τη συνήθη δικαιολογία: είναι
απαιτήσεις της Τρόικας.
Πρέπει επιτέλους αυτό να σταματήσει. Η Αυτοδιοίκηση έχει αποδείξει ότι και
οικονομίες ξέρει να κάνει, και προτάσεις έχει, και ξέρει να διαχειρίζεται
καλύτερα τα του οίκου της. Δεν περιμένουμε από κανέναν να μας πει τι
πρέπει να κάνουμε. Τις περικοπές, τις μειώσεις στα λειτουργικά μας έξοδα και
τις αλλαγές στην οργάνωσή μας, τις κάνουμε μόνοι μας και μάλιστα με
σημαντικά αποτελέσματα. Κανένας άλλος φορέας του Δημοσίου δεν έχει να
επιδείξει 60% περικοπές στα λειτουργικά του έξοδα. Ας σταματήσει λοιπόν το
ψέμα για τη σπάταλη και διεφθαρμένη Αυτοδιοίκηση.
Η Αυτοδιοίκηση έχει τη μικρότερη συμμετοχή στο δημόσιο χρέος και τη
μεγαλύτερη συνεισφορά στον περιορισμό του ελλείμματος. Και αυτό
αποδεικνύεται με αριθμούς. Ας μας δείξουν και τα Υπουργεία ανάλογα
αποτελέσματα και μετά να μιλήσουμε για περικοπές. Το μόνο που ζητάμε
είναι ισότιμη συμμετοχή στην εθνική προσπάθεια. Όχι στις ζημιές μαζί και στα
κέρδη χώρια. Δεν είναι δυνατόν να εμφανίζεται η Αυτοδιοίκηση, ως ο
σπάταλος συγγενής ενός κράτους που δεν μπορεί να συμμαζέψει ούτε τις
στοιχειώδεις λειτουργίες του.
Το ζήτημα είναι πλέον πολύ σοβαρό και αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς τη
μεθοδευμένη κατάργηση της αυτοτέλειας των ΟΤΑ και τη θεσμική
συρρίκνωσή τους. Θίγει το βασικό πυρήνα λειτουργίας του Κράτους και
καταλύει βασικές διατάξεις του Συντάγματος της χώρας.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι
αρμόδιοι για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων και απολαμβάνουν
διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας.
Αυτές οι βασικές αρχές, που με πανηγυρικό τρόπο καθιερώνονται στο
Σύνταγμά μας, φαίνεται πως στις μέρες μας, τίθενται εν αμφιβόλω.
Δυστυχώς, το Κράτος, για μια ακόμη φορά λειτουργεί ανορθολογικά και με
διάθεση τιμωρίας απέναντι στην Αυτοδιοίκηση, μειώνοντας την κρατική
χρηματοδότησή μας κατά 60% για τα λειτουργικά μας και κατά 90% για τις
επενδύσεις.
Αυτή την πρωτοφανή μείωση που επέβαλε στην Αυτοδιοίκηση δεν είχε το
θάρρος και την τόλμη να την επιβάλει και στους φορείς της Κεντρικής
Κυβέρνησης. Με διάφορα τρικ βαφτίζουν ως έσοδα της Αυτοδιοίκησης τις
μεταβιβαστικές πληρωμές του Κράτους, όπως είναι το διατροφικό
επίδομα, η δακοκτονία και οι μεταφορές μαθητών. Το Κράτος όμως δεν
μπορεί να λειτουργεί με τη λογική του αυτοσχεδιασμού. Βλέποντας και
κάνοντας δεν γίνεται δουλειά.
Η Αυτοδιοίκηση ή έχει θεσμοθετημένους πόρους ή δεν έχει. Δεν μπορεί να
βαφτίζουμε το κρέας ψάρι.
Πριν από λίγες μέρες, σε συνέδριο της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος,
ακούσαμε ότι το κόστος της διαφθοράς, της κακοδιοίκησης και της
γραφειοκρατίας στην Ελλάδα, ανέρχεται στα 14 δισεκατομμύρια Ευρώ
ετησίως. Πού είναι λοιπόν το Κράτος, να καταπολεμήσει τη γραφειοκρατία
και να μην προχωρά σε οριζόντια μέτρα που πλήττουν το σύνολο των
εργαζομένων;
Εκτός αν όλα αυτά είναι απλώς το πρόσχημα. Αν ο στιγματισμός της Τοπικής
Αυτοδιοίκησης και η αφαίρεση πόρων, έχουν ως μοναδικό σκοπό τη σταδιακή
αφαίμαξη της Αυτοδιοίκησης από το ρόλο που έχει. Αν πίσω από τη
στοχοποίηση της Αυτοδιοίκησης οχυρώνεται ένα πολιτικό σύστημα που
καταρρέει.
Αν αυτός είναι ο απώτερος σκοπός, να γνωρίζουν ότι θα μας βρουν απέναντι.
Με κάθε τρόπο και μέσο που έχουμε, και κυρίως με τα αποτελέσματα της
δουλειάς μας, θα τους πείσουμε ότι η Αυτοδιοίκηση είναι το τελευταίο και το
πιο αξιόπιστο ανάχωμα στην κρίση που βιώνει η χώρα μας, και αυτό θα πρέπει να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού».
